Όπως όλοι γνωρίζουμε, με τον ερχομό του καλοκαιριού μεγαλώνει η διάθεση να βρεθούμε στην ύπαιθρο και να ξαναβρούμε γρήγορα τη φόρμα μας, για παράδειγμα με ένα ωφέλιμο και διασκεδαστικό τρέξιμο στην παραλία, λίγα εκατοστά από τη θάλασσα. Μια ανεκτίμητη αίσθηση ευεξίας… ναι, αλλά αναλύοντας σε βάθος το τρέξιμο στην άμμο, θα δούμε πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Χρειάζεται, πράγματι, η λήψη των κατάλληλων μέτρων για την αποφυγή δυσάρεστων αρνητικών επιπτώσεων. Ας δούμε μαζί τα υπέρ και τα κατά της άσκησης στην παραλία.
Γιατί μας αρέσει;
Η απάντηση είναι αυτονόητη και τετριμμένη. Για όποιον αγαπάει τη θάλασσα και μόνο η σκέψη μιας γρήγορης βόλτας ή ενός τρεξίματος στην ακρογιαλιά, στην ανατολή του ηλίου ή στο ηλιοβασίλεμα, αντιπροσωπεύει ένα κίνητρο για το σώμα και κυρίως για το πνεύμα. Η ηρεμία της άδειας παραλίας, οι κλειστές ομπρέλες και ο ήχος των κυμάτων αποτελούν μεγάλο ερέθισμα για τα αισθητήρια όργανα, αυτό είναι βέβαιο, αλλά από καθαρά φυσικής πλευράς μπορούμε να πούμε το ίδιο;
Μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας.
Αν με το τρέξιμο στην άσφαλτο “καίμε” 0,9 kcal ανά kg βάρους το χιλιόμετρο, με το τρέξιμο στην άμμο αυτή η κατανάλωση ενέργειας αυξάνει κατά περίπου μιάμισυ φορά: με το τρέξιμο στην παραλία καίμε περισσότερες θερμίδες, με θετικά αποτελέσματα για την κατανάλωση λιπών, ακόμα και αν τρέχουμε με μέτρια-χαμηλή ένταση. Πρέπει φυσικά να λάβουμε υπόψη μας ότι μια μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας προϋποθέτει και έναν οργανισμό που έχει εξασκηθεί περισσότερο και αυτό σημαίνει ότι το τρέξιμο στην παραλία απαιτεί καλύτερη ψυχοσωματική κατάσταση, και επομένως δεν συνιστάται για αρχάριους.
Καλύτερα στη βρεγμένη άμμο.
Η συμβουλή είναι σίγουρα το να τρέχετε (ή να κάνετε τζόκινγκ για τους λιγότερο γυμνασμένους) στην ακροθαλασσιά, στη βρεγμένη άμμο, η οποία είναι και περισσότερο συμπαγής, αποφεύγοντας τις διαδρομές που έχουν μεγαλύτερη κλίση και που θα σας έθεταν σε κίνδυνο να τρέχετε με εντελώς ασύμμετρο τρόπο μεταξύ της δεξιάς πλευράς και της αριστερής πλευράς.
Η ευνοϊκή επιφάνεια θέτει μικρότερα φορτία στις αρθρώσεις και τους μυς, κάτι που σημαίνει μικρότερη επιβάρυνση.
Προσοχή στους τραυματισμούς!
Αντίθετα, το τρέξιμο στη στεγνή άμμο είναι περισσότερο κουραστικό. Αν και έχει θετικές επιδράσεις στη μυϊκή ενδυνάμωση και στις ικανότητες συντονισμού, μπορεί ταυτόχρονα να επιφέρει προβλήματα, ιδιαίτερα για τον τρικέφαλο γαστροκνήμιο (στο πίσω μέρος της γάμπας), με μεγαλύτερο κίνδυνο τραυματισμού μυών και τενόντων.
Καλύτερα με τα παπούτσια.
Το να φορέσετε παπούτσια running στη θάλασσα ίσως να είναι μια ιδέα που δεν θα σας πέρναγε ποτέ από το μυαλό, αλλά το τρέξιμο με γυμνά πόδια, παρόλο που μπορεί να φαίνεται πιο φυσικό, έχει περισσότερα αρνητικά στοιχεία παρά θετικά: ξεκινώντας από την εμβιομηχανική διαφοροποίηση του τρεξίματος που ενδέχεται να οδηγήσει σε μεγαλύτερο κίνδυνο τραυματισμών, ιδιαίτερα για τον αστράγαλο (απουσία της μεγαλύτερης σταθεροποίησης που δίνει το παπούτσι στην πλάγια κάμψη του ποδιού), έως την πιθανότητα μικρού ή μεγαλύτερου τραυματισμού από μικρά θρύμματα που υπάρχουν στην παραλία ή ακόμα και από τα πολύ απλά αλλά αιχμηρά κοχύλια. Εφοδιαστείτε λοιπόν με απλά αθλητικά παπούτσια, φτάνει να διασφαλίζουν καλή στήριξη στο πόδι και καλή ελαστικότητα.
Μερικές συμβουλές
– αν είστε τακτικοί “runners”, κάντε δύο πολύ ήπιες συνεδρίες εξάσκησης στη βρεγμένη άμμο, ξεκινώντας με 6-8 λεπτά αργό περπάτημα πριν περάσετε σε αργό τρέξιμο για 20-25 λεπτά, καταλήγοντας με 5-6 λεπτά περπατήματος ξεκούρασης
– σε αντίθετη περίπτωση, διατηρήστε το αρχικό σχήμα (ενεργοποίηση) και εναλλάξτε στα επόμενα 20-25 λεπτά: 2 λεπτά τρεξίματος και 1 λεπτό γρήγορου περπατήματος
– διατατικές ασκήσεις (stretching) ναι, αλλά κατά προτίμηση με απόσταση μερικών ωρών μετά από το τρέξιμο
– ακούστε τις αισθήσεις του σώματός σας και ιδιαιτέρως τις πιθανές μυϊκές καταπονήσεις, και να είστε έτοιμοι να μειώσετε τον ρυθμό ανάλογα.
- Φαίνεται αυτονόητο αλλά δεν είναι, ασκηθείτε με τη δροσιά: νωρίς το πρωί ή το ηλιοβασίλεμα, ίσως και μπαίνοντας στο δροσερό νερό στο τέλος της εξάσκησης έως τους μηρούς, για την πιο γρήγορη αποκατάσταση από την έντονη προσπάθεια και για τη διευκόλυνση της αποβολής των τοξινών
– αναπληρώστε τις δυνάμεις σας στα επόμενα 20 λεπτά με ηλεκτρολύτες (ανόργανα άλατα) και νερό.